نهال درخت میوه ازگیل جنگلی
نهال درخت میوه ازگیل جنگلی
بلندای نهال های ازگیل جنگلی (کونوس)حدود ۱.۲ تا ۱.۵ متر و از بهترین نژاد اصلاح شده می باشد.
شکل گل: گل ها با قطر حدود ۱ تا ۲ سانتیمتر سفید پنج گلبرگی آن در بهار شکوفه می دهند. گل های ازگیل هرمافرودیت هستند یعنی هم دارای اندام های نر و هم اندام های تولید مثلی ماده اند و توسط زنبورها گرده افشانی می شوند. گیاه ازگیل خودبارور است.
میوه:
به رنگ زرد نارنجی، بروی دنباله ۳ الی ۴ سانتیمتری می رویند. تقریبا کروی حدود ۲ الی ۵ سانتیمتر طول دارند. میوه ازگیل بسیار سخت و اسیدی است و تا زمانیکه خوب رسیده نشود قابل خوردن نیست. گوشت ازگیل پس از رسیدن از رنگ زرد به قهوه ای تغییر مییابد و کاملا نرم و شیرین میشود و مردم به آن خرمای گیلان نیز می گویند.
قطر میوه در گونه های وحشی به ۲.۵ سانتی متر و در ارقام پرورشی به ۵.۵ سانتی متر یا بیشتر هم می رسد.
فصل برداشت میوه ازگیل اواسط پاییز می باشد.
اندازه درخت: ارتفاع نهایی درختچه های کونوس به ۸ متر هم می رسد.
فصل گلدهی: تابستان
برگ:
برگ های پهنی به رنگ سبز تیره، بیضی شکل به طول ۶ تا ۱۵ سانتی متر و به پهنای ۳ تا ۴ سانتی متر دارد. برگ ها پیش از خزان شدن به رنگ قرمز درمی آیند.
توضیحات در مورد گیاه ازگیل یا کونوس:
ازگیل میوه ای عجیب و ناشناخته برای اکثر مردم دنیا است. برخی طعم آن را مشابه با انجیر، کامکوات و خرمای ایرانی می دانند و برخی دیگر طعمی مابین گلابی و زالزالک را به آن نسبت می دهند.پ
ازگیل برای بسیاری از مردم دنیا عجیب و جذاب است، آن را به عنوان میوه ای فانتزی می شناسند و قیمت بالایی دارد. ولی در ایران، عراق، ترکیه و برخی کشورهای اروپایی به وفور یافت می شود و یکی از معدود میوه هایی است که در فصل زمستان به بار مینشیند.
ازگیل بعد از رسیدن یا به اصطلاح پخته شدن نرم و شیرین ،شل و قهوه ای رنگ میشود.
گل هاى درخت آن سفید و میوه اش شبیه زالزالک است؛ با این تفاوت که میوه ی ازگیل درشت تر و قهوه اى رنگ و طعمش شیرین و کمى گس است. هسته ی آن را مى کارند و درخت ازگیل را به درخت به و گلابى هم پیوند مى زنند.
بخش هاى مورد استفاده درخت ازگیل برگ و میوه ی آن است. اسامى فارسى قدیم ازگیل، ” اردف ” و ” گیل ” بوده است.
میوه ازگیل بسیار سخت و اسیدی است و تا زمانیکه خوب رسیده نشود قابل خوردن نیست و در حالت خام مزه ای کاملا گس دارد.
خاک مناسب:
و خاک مرطوب، سبک و شنی با خاک برگ یا خاک سنگین رسی و به خوبی زهکشی شده برای کشت آن مناسب است.
ازدیاد و تکثیر:
در مناطق خشک برای تکثیر ازگیل از پیوند آن روی پایه زالزالک یا ولیک استفاده می شود. گاهی نیز در خاکهای غنی و قوی می توان ازگیل را روی پایه گلابی پیوند زد (البته به ندرت) و در زمینهایی که خاک زیرین آن مرطوب است، روی پایه به پیوند می زنند. نوع پیوند شکمی است که در تابستان انجام می شود.
در تکثیر با بذر و برای کشت تجاری آن معمولا بذرها را برای مدت کوتاهی در اسید سولفوریک می خوابانند تا پوسته بذر باز شود البته این کار بایستی با دقت زیاد انجام شود وگرنه بذر آسیب می بیند. باغداران خانگی می توانند به جای اسید، بذرها را به مدت ۲۴ ساعت در آب گرم بگذارند و سپس به مدت ۲ تا ۳ ماه در محلی سرد با دمای ۱ تا ۵ درجه سانتی گراد نگه دارند.
قلمه چوب سخت روش دیگری برای تکثیر این گیاه است و البته توجه داشته باشید اصولا میزان موفقیت در ریشه زایی قلمه های این گیاه پایین است و استفاده از هورمونهای ریشه زایی بر روی انتهای قلمه ها قبل از کاشت و قرار دادن آنان در بستر ریشه زایی ، احتمال دستیابی به موفقیت را افزایش میدهد. قلمهها را می توان در اواخر پاییز از گیاه تهیه کرد . طول قلمه را می توان حدود ۲۰ سانتیمتر در نظر گرفت و از شاخه هایی که به اندازه یک مداد معمولی ضخامت دارند تهیه کرد. قلمه در مخلوط همانند خاک برگ+شن کاشت می شود و تا نیمه ارتفاعی که دارد در درون خاک قرار میگیرد. ظرف محتوی قلمه در مکانی پر نور و روشن اما به دور از تابش مستقیم اشعه آفتاب با دمای حدود ۲۴-۲۱ درجه سانتیگراد قرار میگیرد . سطح خاک را نباید اجازه دهیم تا خشک شود و حدود ۶-۴ هفته طول می کشد تا ریشه ها شکل بگیرند .
نیاز های نوری:
ازگیل در مکانی سایه روشن در جنگل های آفتابگیر رشد می کند.
دما و آب و هوای ایده آل ازگیل جنگلی::
درخت ازگیل در فصل رکود و خواب و در طی زمستان می تواند سرما را تا حدود ۲۸- درجه تحمل کند البته به شرط اینکه در محل کاشت آن بادهای سرد و شدید زمستانی وجود نداشته باشد. در صورت سرمای شدید و وزش باد شاخسار درخت خشک خواهند شد و آسیب خواهد دید.
کاربردها:
ازگیل را به صورت خام به عنوان میوه ای لذیذ، مطبوع و تقویت کننده مصرف می کنند.
از ازگیل جهت تهیه شربت و کنسرو ازگیل نیز استفاده میشود.
طرز تهیه آب کونوس یا شور کونوس
میوه های ازگیل را موقعی که هنوز سفت و نارس اند می چینند و مانند خیارشور درون ظرف های بزرگ یا کوچک می ریزند و سپس ظرف را از آب و اندکی نمک پر می کنند و آن را در جایی خنک نگه می دارند. این فرآورده که «آب کنوس» نامیده می شود. به همراه نمک و گلپر با لذت فراوان در زمستان خورده می شود.
از کنوس ترش شده ، “آب کونوس” نیز برای تهیه ی کاهو سکنجبین استفاده می کنند.
خواص دارویی و درمانی ازگیل جنگلی::
ازگیل سرشار از ویتامینهای «ب» و «ث» است.
خواص دارویی ازگیل جنگلی:
خواص دارویی ازگیل از روزگاران بسیار دور مورد توجه بوده است.
بقراط ازگیل را برای مبتلایان به ترشی معده و مدفوع سوزان و عوارض تب نافع می پنداشت.
ازگیل برای فشار خون و چربی خون و قند خون مفید است.
درمان آبسه دهان و گلو با جوشانده ی برگ ازگیل، درمان آنژین با جوشانده برگ آن، درمان برفک با برگ آن، منظم کردن قائدگی، درمان سالک با جوشانده برگ، درمان اسهال بچهها با جوشانده برگ، منظم کننده کار روده ها، جوشانده برگ ازگیل ورم گلو و ناراحتیهای حلق را از میان میبرد.
بطور سنتی در گیلان از “آب کونوس” برای درمان دهان درد استفاده می شده است.
در درمان اسهال ساده، خونریزی داخلی، ورم روده، زخم دهان، تورم مخاط گلو با مضمضه آب برگ درخت ازگیل سودمند است.
ازگیل رسیده دارای لعاب نباتی فراوان و تانن بوده و از قند گلوکز، فروکتوز، سوربیتول و بعضی اسید ها و همچنین سلولز و گروه ویتامین های B و C املاح معدنی و کمی پروتئین برخوردار است.
ازگیل سرشار از ویتامین های گروهB است و به همین دلیل اعصاب را تقویت میکند.
ازگیل دارای مقدار زیادی کربوهیدرات است که موجب تولید انرژی در بدن می شود.
ازگیل حاوی ماده ای به نام تانن است که بهترین دارو برای درمان عفونت های روده بزرگ به شمار می رود و به عنوان قابض و رفع التهاب معده توصیه و تجویز می شود.
ازگیل به علت داشتن ویتامینC برای کم خونی ناشی از فقر آهن مفید است زیرا این ویتامین جذب آهن را افزایش می دهد.
مصرف ازگیل چه به صورت خام و چه به صورت کنسروی برای معالجه ی اسهال ساده اثر قطعی دارد.
ازگیل در درمان ورم روده به کار می رود.
ازگیل ادرار اور است.
ازگیل به علت داشتن لعاب،سینه را نرم می کند،عطش را فرو می نشاند و ضد صفرا است.
ضماد ازگیل جوش های بدن را از بین میبرد.
کود دهی ازگیل جنگلی::
در اواسط بهار می توان از کودهایی همانند ۲۰-۲۰-۲۰ به میزان ۷۰ گرم در هر متر مربع و یا حدود ۲۲۰ گرم کود با فرمول ۵-۵-۵ در هر متر مربع استفاده کرد. بعد از کوددهی نیز اضافه کردن لایه ای به ضخامت ۵ سانتیمتر از خاک برگ و یا کود دامی پوسیده بر روی سطح خاک، نیازتغذیه ای گیاه را در طی سال فراهم می کند و نیازی به دادن کود در مابقی سال نیست .
هرس ازگیل جنگلی::
درخت ازگیل نیاز به هرس ندارد و حتی شاید هرس این درخت و اصرار به قطع شاخسار به ضرر آن تمام شود بنابراین هرس آن محدود به حذف شاخساری می شود که شکسته و آسیب دیده هستند و یا نهایتا شاخساری مسن آن که رو به مرکز گیاه رشد کرده اند و بسیار مزاحم رشد سایر شاخه ها هستند. در اینصورت لازم است که عمل هرس را در زمان خواب و رکود گیاه یعنی در اواخر فصل زمستان انجام داد.
آبیاری ازگیل جنگلی::
درخت ازگیل سیستم ریشه ای عمیقی دارد با این وجود مناسب مناطق نیمه خشک نیست و در مناطقی که از بارندگی مناسب سالانه برخوردار است می بایست کاشته شود حتی اگر آب مورد نیاز ان را در مناطق نیمه خشک تامین کنیم باز هم خشکی و عدم رطوبت هوا به همراه گرمای این مناطق مانع از رشد و نموی این گیاه خواهد شد. این گیاه به طور کل به آبیاری میانه و متوسط نیاز دارد و گیاهان جوان را در سال اول و همچنین دوم پس از کاشت می بایست هر هفته آبیاری کرد تا سیستم ریشه ای آنها قوی تر شود . گیاهان مسن را می توان با فاصله هر ۳-۲ هفته آبیاری کرد. البته آبیاری این گیاهان بستگی به میزان بارش باران دارد و در مناطقی که از بارندگی خوبی برخوردار هستند گاهی نیاز به آبیاری گیاهان بالغ نیست.
آفات و بیمارها ازگیل جنگلی::
درخت ازگیل به طور کل مشکلات و بیماری های خاص و یا زیادی ندارند. در بین آفات گاهی شته ها و لارو برخی دیگر از حشرات مشکلاتی را ایجاد می کنند و از بین بیماری ها آتشک بیشتری مزاحمت را بوجود می آرود همچنین گاهی بیماری های زنگ و سفیدک پودری بخصوص زمانی که هوا مرطوب و مکان کاشت از نور مناسبی برخوردار نیست و سایه است مشکلاتی را ایجاد می کنند.
انواع گونه های ازگیل جنگلی:
جنس ازگیل دوگونه دارد که اولی همان ازگیل معمولی با نام علمی Mespilus germanica است. این گونه بومی جنوب غربی آسیا و احتمالا جنوب شرق اروپا است اما منشاء آن را ایران می دانند. گونه دیگر M.canescens ، اخیرا به سال۱۹۰۰ در آمریکای شمالی کشف شده است.
برای خرید با ما تماس بگیرید.
تلفن : ۰۹۱۲۶۰۷۴۹۰۵ – ۰۹۱۹۳۲۵۹۱۹۷ مسئول فروش